STACJA EKOLOGICZNA „STORCZYK”
ul. Leśna 10, 58-540 Karpacz
N 50º45’ 52.48”
E 15º45’26.42”
678,464 m n.p.
Stacja Ekologiczna „Storczyk” w Karpaczu jest obecnie jednostką badawczą Wydziału Nauk Biologicznych, a do początku 2011 roku była częścią Instytutu Biologii Roślin. Znajduje się na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. Funkcjonuje od 1 października 1972 roku (najpierw jako „Maciejówka”, a od 1990 roku jako „Storczyk”). W stacji realizowane są ćwiczenia i badania terenowe siedlisk naturalnych Sudetów, ponadto pozyskiwany jest tu materiał do prac badawczych. W Stacji Ekologicznej organizowane są także zielone szkoły. Stacja funkcjonuje przez cały rok. http://www.youtube.com/embed/7DDoNLItb3Y
Została założona przez doc. dra hab. Macieja Sławomira Czarnowskiego w 1972 roku, choć przygotowania do jej powstania rozpoczęły się już kilka lat wcześniej. Początkowo funkcjonowała w budynku dzierżawionym od Karkonoskiego Parku Narodowego przy ul. Leśnej 9 i popularnie nazywana była, od imienia swojego założyciela, Maciejówką.
W 1990 roku stacja musiała znienić siedzibę, gdyż Karkonoski Park Narodowy planował w wydzierżawionym uczelni budynku zorganizowanie punktu informacyjnego dla turystów. Wówczas Uniwersytet kupił znajdujący się nieopodal (przy ul. Leśnej 10) stary, ale całkiem duży budynek wraz z przylegającą do niego parcelą o powierzchni ponad 1,7 ha. Przed II wojną światową działał tu pensjonat Emmenhof. W czasie wojny ani on ani inne pensjonaty i schroniska górskie nie ucierpiały, bo na terenie Karkonoszy nie toczyły się żadne walki.
Po wojnie właścicielem dawnego pensjonatu stała się kopalnia węgla kamiennego Viktoria w Wałbrzychu. Po likwidacji kopalni uczelnia odkupiła budynek od wojewody jeleniogórskiego i latem 1990 roku urządzoniła w nim stację ekologiczną.
Organizatorem i kierownikiem tej placówki była prof. Ewa Bylińska z Instytutu Botaniki Uniwersytetu Wrocławskiego. Na powierzchni 850 m2 urządzono m.in. cztery pracownie: botaniczną, geochemiczną, hydrobiologiczną i hydrometeoroligiczną, a także salę seminaryją z podręcznym księgozbiorem, salę wykładowo-konferencyjną oraz zielnik roślin sudeckich. Na posesji przylegającej do stacji założono kolekcję roślin sudeckich o przeznaczeniu dydaktycznym oraz poligon doświadczalny do zajęć dydaktycznych. Zorganizowano także ogródek meteorologiczny do pomiaru warunków mikroklimatycznych na tym obszarze. W kolejncych latach w wyniku zaadaptowania strychu na pokoje gościnne stacja ekologiczna wzbogaciła swoją bazę noclegową i teraz może przyjąć blisko 40 osób.
